Prevalence of cardiac arrhythmia in obstructive sleep apnea syndrome

Abstract

Amaç: Obstruktif uyku apnesi sendromu (OSAS)’unda tekrarlayan geçici parasempatik ve sempatik sistem aktivasyonu kardiyak aritmi gelişimi için uygun ortam oluşturmaktadır. Bu çalışma ile OSAS’lı hastalarda kardiyak aritmi sıklığını araştırmayı amaçladık. Yöntem ve gereç: Çalışmaya OSAS şüphesi ile hastaneye başvuran 88 hasta alındı. Hastalara tüm gece polisomnografi yapıldı. Apne hipopne indeksi (AHİ) < 5 olanlar OSAS negatif, AHİ ? 5 olanlar ise OSAS pozitif olarak kabul edildi. AHİ ? 5 - < 15 arasında olan hastalara hafif derecede OSAS, ? 15 <30 arasında olan hastalara orta derece OSAS, AHİ ? 30 hastalara da ağır derece OSAS tanısı konuldu. Ritm bozukluğu olarak; sinüzal bradikardi, sinüzal taşikardi, > 10/saat supraventriküler ektopik atım (SEA), > 10/saat ventriküler ektopik atım (VEA), kompleks VEA (bigemine, trigemine VEA veya nonsustained VT), supraventriküler taşikardi (SVT), ventriküler taşikardi (VT), > 2 saniye sinuzal duraklama, ikinci veya üçüncü derece atriyoventriküler blok, atriyal fibrilasyon (AF) ritm bozukluğu olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya alınan 88 hastanın ortalama yaşları 47,3 ± 10.5 yıl; vücut kitle indeksi (VKİ) 31,1 ± 6,1 kg/m2; 64’ü (% 72,7) erkek, 24’ü (% 27,3) kadındı. Polisomnografi kayıtlarına göre 25 hasta OSAS negatif (ortalama AHİ 2,5 ± 1,2), 63 hasta da OSAS pozitif (ortalama AHİ 40,3 ± 19,4) olarak kabul edildi. OSAS negatif hasta grubunda 6 hastada (% 24) aritmi saptanmışken, OSAS pozitif hasta grubunda 29 hastada (% 46,8) aritmi görüldü (P = 0,04). OSAS’lı hastalarda AHI indeksindeki artışa parelel olarak aritmi sıklığında da artış saptandı. Sonuç: Çalışmamızda OSAS’lı hastalarda kardiyak aritmi sıklığında artış olduğu ve OSAS’ın derecesi arttıkça aritmi sıklığının da arttığı görüldü.

Repetitive transient activation of the parasympathetic and sympathetic systems in obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) constitutes the basis for development of cardiac arrhythmias. We aimed to examine the prevalence of arrhythmias in OSAS. Materials and methods: Eighty-eight patients with suspected OSAS were included in the study. Polysomnography was performed overnight in all patients. Patients with apnea-hypopnea index (AHI) < 5 were considered OSAS negative, while patients with AHI >= 5 were OSAS positive. Arrhythmia was defined as sinus bradycardia, sinus tachycardia, > 10/h supraventricular premature beats (SVPBs), > 10/h ventricular premature beats (VEBs), complex VPBs (bigeminal, trigeminal VEB or nonsustained VT), supraventricular tachycardia, ventricular tachycardia, > 2 s sinus arrest, second or third degree atrioventricular block and atrial fibrillation. Results: Mean age was 47.3 ± 10.5 years; 64 were (72.7%) men, and 24 were (27.3%) women; mean body mass index was 31.1 ± 6.1 kg/m2. Twenty-five patients were considered OSAS negative (mean AHI: 2.5 ± 1.2) and 63 patients OSAS positive (mean AHI: 40.3 ± 19.4) according to polysomnography records. Six patients in the OSAS-negative group had arrhythmia, whereas 29 patients in OSAS positive group had arrhythmia and the difference between the groups was statistically significant (P = 0.04). The prevalence of cardiac arrhythmia showed an increase parallel to the increase in AHI index in OSAS positive patients. Conclusion: We demonstrated an increased prevalence of cardiac arrhythmia in OSAS positive patients, parallel to the increase in the severity of OSAS.