Capoeira’nın Sosyalleşmeye Etkisinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Abstract

Keywords Aim This study was conducted in order to determine the level of contribution of capoeira to the social integration of athletes according to some demographic variables. Materials and Methods: A total of 135 volunteer athletes, 86 of which were male and 49 of which were female were selected by random sampling method using the general screening method of the screening methods. In order to collect the necessary data in the research, the ‘Social İntegration Scale’ was used in the sport which was prepared by Yılmaz, Karlı and Yetim, (2006) and consisted of seven sub-dimensions. Kolmogorov Smirnov test was used for the normal distribution of data in the analysis of data in the study. It was observed that the data did not follow a normal distribution in response to the outcome and Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H test were used in our study. Bonferroni correction from multiple comparison tests was used in the binary comparison of groups with significant differences as a result of Kruskal-Wallis H test analysis. Results: The results of the study show that the athletes in the sample have positive scores in all the subscales of social skills perceptions with their participation in capoeira sport. There was no statistically significant effect of capoeira on socializing between male and female athletes. At ages 27 and over, it was detected that the socializing effect of athletes was higher than that of other age groups. Conclusion: According to the findings, athletes who participated in the capoeira sports branch which has many parts of the music, rhythm and sports movements had high scores of social skills perceptions in all sub-dimensions. It can be said that the level of socialization of individuals who are in Capoeira sport is high. In this case, it shows that sports activities affect the level of social integration of the individuals.

Anahtar Kelimeler Amaç: Bu araştırma capoeira’nın sporcular üzerindeki sosyal bütünleşmesine olan katkı düzeyini bazı demografik değişkenler açısından belirleyebilmek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Yöntem: Tarama yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmanın örneklemini tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilmiş gönüllü 86’sı erkek, 49’u kadın olmak üzere 135 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yılmaz, Karlı ve Yetim, (2006) tarafından hazırlanan ve yedi alt boyuttan oluşan ‘Sporda Sosyal Bütünleşme Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırmada verilerin çözümlenmesinde verilerin normal dağılıma uygunluğu için Kolmogorov Smirnov testinden yararlanılmış ve verilerin normal dağılım izlemediği görülmüştür. Bu nedenle araştırmada parametrik olmayan testler MannWhitney U Testi ve Kruskal-Wallis H testi kullanılmıştır. Krusukal-Wallis H testi analizi sonucunda anlamlı farklılık bulunan grupların ikili karşılaştırılmasında çoklu karşılaştırma testlerinden Bonferroni düzeltmesi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda sporcuların ölçeğe verdikleri yanıtlardan hareketle, örneklemdeki sporcuların capoeira sporuna katılımlarıyla sosyal beceri algılarının elde ettikleri tüm alt boyutlarda birbirine yakın puanlarda olumlu yönde olduğu tespit edilmiştir. Erkek ve kadın sporcular arasında capoeiranın sosyalleşmeye etkisinde istatiksel olarak bir anlamlılık bulunamamıştır. Capoeira’nın, 27 yaş ve üzeri sporcular da sosyalleşme etkisinin daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Sonuçlar: İçerisinde müzik, ritim ve sportif hareketlerin birçok bölümlerini barındıran capoeira spor dalına katılan sporcuların sosyal beceri algılarının tüm alt boyutlarda sıra ortalamalarının yüksek puanlarda olduğu tespit edilmiştir. Capoeira yapan bireylerin sosyalleşme düzeylerinin yüksek olduğu söylenebilir. Bu durumda spor aktivitelerinin bireylerin sosyal bütünleşme düzeylerini etkilediğini göstermektedir.