Romantik İlişkilerde Problem Çözme Becerilerinin Empati ve Mental İyi Oluş Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin romantik ilişkilerinde yaşamış oldukları sorunları çözme becerilerini bireylerin empati ve mental iyi oluş düzeyleri açısından ve bazı demografik değişkenlere göre incelemektir. Araştırmanın verileri 2016-2017 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi’nde öğrenim gören 284 kız, 226 erkek olmak üzere toplam 510 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın verilerini toplamada, araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu, Ergenler İçin Romantik İlişkilerde Sorun Çözme Ölçeği, Temel Empati Ölçeği ve Mental İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde ilişkisel araştırma yöntemlerinden Pearson korelasyonu ve çoklu regresyon analizi, karşılaştırmalı araştırma yöntemlerinden bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Veriler SPSS 24.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Empati ile mental iyi oluş arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Empati ile duygusal ve fiziksel istismar arasında negatif yönde düşük düzeyde, soruna yönelme arasında ise pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Mental iyi oluş ile duygusal ve fiziksel istismar arasında negatif yönde düşük düzeyde, soruna yönelme arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bu ilişkilere ve kuramsal çerçeveye dayanarak empatinin ve mental iyi oluşun romantik ilişkilerde sorun çözme becerilerini açıkladığı varsayılarak çoklu regresyon analizi yapılmıştır. Yapılan Çoklu regresyon analizinin sonucuna göre empati ve mental iyi oluşun soruna yönelme alt boyutu ile orta düzeyde ilişkisinin olduğu, toplam varyansının %19’unu açıkladığı ve modele anlamlı bir katkısı olduğu görülmektedir. Demografik değişkenlerden cinsiyete göre incelendiğinde soruna yönelme alt boyutunun kadınların lehine anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür. Daha önce ilişki yaşama durumuna göre incelendiğinde en az bir kere ilişki yaşayanların, hiç ilişki yaşamayanlara göre sorun çözme becerilerinin anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmektedir. Şu andaki ilişkisinin olup olmama durumuna göre incelendiğinde ise ilişkisi olmayanların ilişkisi olanlara göre sorun çözme becerilerinin anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur. Bu sonucun çıkmasında ilişki esnasında bireylerin mantığı göz ardı edip duygularla daha fazla hareket ettiğinin etkili olduğu düşünülmektedir. Bu bulgular ışığında, romantik ilişkilerde sorun çözme becerilerinde farklı psikolojik ve demografik değişkenlerin etkili olduğu söylenebilir.

The purpose of this study was to investigate the university students’ problem solving skills that they face in their romantic relationships in terms of on empathy and mental well-being levels of these individuals and some demographic variables. Data were collected from 284 female and 226 male, a total of 510 students studying at Recep Tayyip Erdoğan University in 2016-2017 academic year autumn semester. The personal information form designed by the researcher, Problem Solving in Romantic Relationship Scale for Adolescents, Basic Empathy Scale, Mental Well-being Scale were used to collect data. Pearson correlation, multiple regression from relational research methods and independent samples t test from comparative research methods were used. Data was analyzed using SPSS 24.0 package. It was found that there was a positive but low level relationship between empathy and mental well-being. It was also found that there was a negative low level relationship between empathy and emotional and physical abuse, a positive but mid-level significance between empathy and tendency towards the problem. There was a negative low-level significant relationship between mental well-being and physical and emotional abuse, a positive mid level significant relationship between mental well-being and tendency towards the problem. A multiple regression analysis was conducted by assuming that empathy and mental well-being explain the problem solving skills in romantic relationships based on the relationships and theoretical framework. Based on the multiple regression analysis results, empathy and mental well-being has a mid-level relationship between with tendency towards the problem subscale, explain 19% of the variance and has a significant contribution to the model. Based on the demographic variables, tendency towards problems differs in a significant level towards females. When examined based on the previous relationship status, problem solving skills significantly differed for people who had a relationship at least one rather than people had no prior relationship experience. When examined based on the current relationship status, problem solving skills were found significantly higher for people who had a relationship rather than people had no relationship. The reason for such outcomes are thought that individuals neglect ration but use emotions. In the light of these results, it can be said that different psychological and demographic variables are effective in problem solving skills in romantic relationships.