Buhârî'nin İlmî Şahsiyeti ve Cerh-Ta'dîl İlmindeki Yeri

Abstract

Hicrî üçüncü asırda yaşayıp el-Câmi'u's-Sahîh adlı eseriyle hadis tarihine ismini yazdıran İmâm Buhârî, diğer taraftan da et-Târîhu'l-Kebîr, et-Târîhu'l-Evsat ve ed-Duafâu's-Sagîr adlı eserleriyle de ricâl ve cerh-ta'dîl ilminde önemli bir yer edinmiştir. Buhârî ricâl değerlendirmeleriyle cerh-ta'dîl ilminde otorite kabul edilmiş, daha sonra bu alanda eser kaleme alan münekkitler ondan nakilde bulunmuşlardır. Bu çalışma Buhârî'nin ilmî şahsiyeti ve Buhârî dönemine kadar cerh-ta'dîl ilminin doğuşu ve gelişimi ile onun söz konusu ilimdeki yerini ele almaktadır.

Bukhari, who lived in the 3rd century A.H. and was an important scholar in hadithology with his work al-Jami al-sahih, has a significant status for the identification and verifica- tion method of the hadiths and hadiths narrators with his such books as al- Tarikh al- Kabir and al-Dhuafa al-Saghir. As Bukhari was regarded as an authority in the identifica- tion and verification of hadiths, he has been shown as a reference by the Islamic critics since then. This study is about the scientific characteristics of Bukhari, and the verifica- tion method of hadiths before and after him.