The Clinical Outcomes of Phacoemulsifi cation Cataract Surgery in Patients Over 90 Years

Abstract

Purpose: The aim of this study was to investigate the clinical outcomes of phacoemulsifi cation cataract surgery in subjects aged over 90 years. Materials and Methods: We retrospectively reviewed the charts of 34 (41 eyes) eligible patients who underwent phacoemulsifi cation cataract surgery. Demographics, co-existing ocular diseases, preoperative and postoperative best-corrected visual acuity (BCVA), intraoperative and postoperative complications were noted. Results: The mean age of the patients was 93.42 years (range 90-103). The most frequent coexisting ocular diseases were age-related macular degeneration and glaucoma. Preoperative BCVA was above 1 logMAR in 16 eyes (47%) and 1 logMAR or below in 18 (53%) eyes. In the third month after surgery, BCVA improved in all subjects and was below 0.3 logMAR in 26 (76%) eyes. A mean improvement of 1.15 logMAR was obtained postoperatively (p<0.001). The most frequent intraoperative complications were zonular dialysis (3 eyes) and posterior capsule rupture with vitreus loss (3 eyes). Conclusion: Cataract removal with phacoemulsifi cation seems to be effective in subjects over 90 years of age. Advanced age alone may not be a barrier to perform cataract surgery in this age group but benefi t-risk assessment should be individualized.

Amaç: Bu çalışmanın amacı 90 yaş ve üzerindeki hastalarda fakoemülsifi kasyon katarakt cerrahisi sonuçlarını araştırmaktır. Gereç-Yöntem: Fakoemülsifi kasyon katarakt cerrahisi geçiren ve çalışmaya dahil edilme kriterlerine uyan 34 hastanın (41 göz) dosyaları geriye dönük incelendi. Hastaların demografi k bilgileri, eşlik eden oküler hastalıkları, ameliyat öncesi ve sonrası en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EİDGK), intraoperatif ve postoperatif komplikasyonlar not edildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 93.42 yıl (90-103) olarak saptandı. En sık görülen eşlikçi oküler hastalıklar yaşa bağlı makula dejenerasyonu ve glokom idi. Ameliyat öncesi EİDGK, 16 gözde (%47) 1 logMAR üzerinde, 18 gözde (%53) ise 1 logMAR ve altındaydı. Ameliyattan 3 ay sonra tüm gözlerde görme keskinliğinde artış izlendi ve 26 gözde (%76) 0.3 logMAR altındaydı. Gözlerdeki ortalama görme keskinliği iyileşmesi 1.15 logMAR idi (p<0.001). En sık karşılaşılan intraoperatif komplikasyonlar zonül dializi (3 göz) ve vitreus kaybının eşlik ettiği arka kapsül rüptürü (3 göz) idi. Sonuç: Fakoemülsifi kasyon katarakt cerrahisi 90 yaş üzerindeki hastalarda etkin bir tedavi yöntemidir. Bu yaş grubunda tek başına ileri yaş katarakt cerrahisine engel olarak görülmemeli ve fayda-zarar değerlendirmesi her hastaya özgü bireysel olarak yapılmalıdır.