Serebral palsili çocuklarda göz bulguları

Abstract

Serebral palsi (SP), erken çocukluk çağında görülen kronik bir rahatsızlıktır. Gelişimini tamamlayamamış bir beyinden kaynaklanan, ilk iki yaş içinde görülen, ilerleyici olmayan, postür ve hareket bozukluğuna yol açan bir hastalık olarak tanımlanmıştır. Serebral palsili olgularda yüksek oranlarda oftalmolojik problemlerle karşılaşılmasının nedeni, görme fonksiyonunun beyinde geniş bir alan kaplamasından kaynaklanmaktadır. Normal popülasyonda görme sistemi bozukluğu %4 ile 5 arasında değişirken SP li çocuklarda bu oran neredeyse 10 kat daha sık olarak görülmektedir. Serebral palsi hastalarının kontrol altında olmaması, ileri dönemde muayenelerinin yapılması ve hastaların gözlük kullanımında zorluk çıkarması nedeniyle bu hastalarda ambliyopi normal popülasyona göre daha sık görülmektedir. Serebral palsi hastaları, multidisipliner yaklaşım gerektiren tedavi ve desteğe ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle SP’li olguların erken dönemde göz hekimlerine yönlendirilerek, detaylı bir oftalmolojik muayenelerinin yapılması önemlidir. Ayrıca çeşitli derecelerde eşlik edebilecek oftalmolojik, odyolojik, ortopedik, psikolojik problemlerine müdahale edilmesi ve özel eğitimlerinin erken yaşlardan itibaren itinayla planlanması sonucu toplum içindeki yerlerini almaları kolaylaştırılabilir. (Turk J Oph thal mol 2012; 42: 219-26)

Cerebral palsy (CP) is a chronic disease which is seen in early childhood, i.e. in the first two years of life. It is a non-progressive disorder resulting from a defect or lesion in the immature brain and thus leading to posture and movement disorders. The reason for facing high rates of ophthalmologic problems in CP cases is that visual functions are covered in a large area in the brain. While vision defect in the normal population ranges from 4 to 5%, this rate in children with CP is nearly ten times more . Given that patients with CP are not followed up, the ophthalmologic examination is performed in advanced stages and that there are difficulties in spectacle use, amblyopia is detected more often in those patients than in healthy people. The treatment of CP patients needs multi-disciplinary cooperation. So, CP patients must be referred to ophthalmologists for a detailed examination in the early stages. Furthermore, other accompanying disorders (audiologic, orthopedic and psychiatric) should be evaluated and rehabilitation programmes should be carefully applied in early stages to help CP patients achieve healthy lifestyle. (Turk J Oph thal mol 2012; 42: 219-26)