Turizmde paylaşım ekonomisi ve vergilendirilmesi

Abstract

Son yıllarda adından sıkça söz ettiren paylaşım ekonomisi insanları çeşitli sebeplerle bir araya getirmekte; sosyal, kültürel ve ekonomik anlamda bütünleşmelerini sağlamaktadır. Böylelikle iktisadi anlamda kıt kaynakları etkin ve verimli kullanmak isteyen bireyler tüketim eğiliminden ziyade, tasarruf eğilimini arttırmaktadırlar. Hemen hemen her alanda paylaşmaya gayret gösteren bireylerin turizm sektöründe de bu çabayı gösterdikleri gözlemlenmektedir. Diğer taraftan turizm sektöründe paylaşım ekonomisine yönelik faaliyetlerini devam ettirenler sosyal, kültürel ve ekonomik anlamda faydalar sağlamaktadır. Bu çalışmada paylaşım ekonomisi ve turizmdeki gelişimi ele alınmış, elde edilen faydaların hukuki nitelikleri tespit edilmiş, özellikle vergiye tabi gelir elde edenlerin Türk vergi kanunları karşısındaki durumu açıklanmıştır. Çalışma nitel yöntemlerden literatür taraması ve mevzuat değerlendirmesi yoluyla hazırlanmıştır

Becoming a widely used term recently, the sharing economy bands people together for several reasons and integrates them on social, cultural and economic bases. Thereby, the individuals, who desire to use the limited resources financially in an efficient and productive way, advance the propensity to save rather than propensity to consume. It has been observed that the individuals who endeavor to share almost in every area display the same effort in the field of tourism. Likewise, the practices devoted to the sharing economy in tourism sector advance social, cultural and economic benefits. In this respect, dealing with the sharing economy and its development in the field of tourism, this study aims to determine the legal characteristics of the benefits gained from the sharing economy and explain the situation of the retable practices in particular considering Turkish taxation law. The study adopts a qualitative approach using literature review and legislation evaluation.