An analysis of the impacts of the first Palestinian uprising (intifada) on the Israeli econom

Abstract

The Palestinian uprisings, Intifada, is one of the crucial milestones in the Palestinian-Israeli dispute. The first Intifada began in 1987 and ended (at least at the official level) in 1993 with Oslo Accords. The six years of protests affected both Israeli and Palestinian parts. In addition to the international area's criticism for Israel's brutal response, Israel's economy was also affected severely. Even though many Palestinians still criticize the Palestinian Authority for undermining the result of this series of protests, some argue that Oslo Accords are a significant gain for the Palestinians. Without concluding whether the negotiations went well, or Oslo Accords were a gain or a loss, this study argues that the economic aspect of protests was a factor behind the decision which led the Israeli part to negotiate and agree with Palestine. This study examines direct and indirect factors, such as the cost of general strikes, a boycott of goods, refusing to pay tax, and the rise in military expenditure.

Filistin’de yaşanan intifadalar, İsrail ile anlaşmazlığın en önemli yönlerinden birini temsil etmektedir. 1987'de başlayarak 1993'teki birinci Oslo Anlaşması ile sona eren ilk İntifada boyunca devam eden protestolar İsrail’i olduğu kadar Filistin bölgelerini de etkilemiştir. Bu süreçte İsrail'in orantısız şiddete dayanan yaklaşımı uluslararası kamuoyundan gelen eleştirilerin odağına otururken, ülke ekonomisini de büyük ölçüde etkilemiştir. Her ne kadar pek çok Filistinli, İsrail ile üst düzeyde ilk görüşmelere başlayan dönemin Filistin temsilcilerini halen protestoları sonucunu baltalamakla eleştirse de Oslo Anlaşmalarının Filistinliler açısından önemli kazanımlar getirdiğini savunanların sayısı da azımsanmayacak düzeydedir. Bu çalışma, müzakerelerin nasıl yürütüldüğü veya anlaşmaların başarılı olup olmadığı konusunda sonuca varmadan, Birinci İntifada’nın ekonomik yönünün İsrail’in Filistin ile müzakere ve anlaşmaya varmasını tetikleyen temel motivasyonlardan biri olduğunu savunmaktadır. Çalışma, bu süreçte yapılan grevlerin maliyeti, malların boykot edilmesi, vergi ödemenin reddedilmesi ve askeri harcamalardaki artış gibi doğrudan ve dolaylı maliyetleri inceleyerek Birinci İntifadanın İsrail’e olan ağır ekonomik yansımalarını açıklamayı hedeflemektedir.