Percutaneous dilatational tracheostomy applicatıons in our ıntensive care units: a 10-year retrospective study

Abstract

Objectives: Percutaneous dilatational tracheostomy (PDT) is an interventional procedure that is widely used in intensive care units (ICUs). This application, which has low complication rates, increases patient comfort and facilitates airway management. However, early and late complications can be seen during and after the procedure. The objective of this study was to perform the clinical evaluation of PDT interventions applied in the ICU over a 10-year period. Methods: A total of 275 patients over the age of 18 who were hospitalized in the Surgical ICU and Anesthesia ICU and underwent PDT between 2010 and 2020 were included in the study. Patients’ age, gender, diagnosis of hospitalization, comorbid diseases, APACHE-II and Glasgow Coma Scale (GCS) scores, hospitalization and discharge dates, time to open tracheostomy, early and late complications encountered during and after the procedure, decannulation, transplantation, and mortality were retrospectively reviewed. Results: The mean age of the patients was 71.6±14.6 years. During ICU admission, APACHE II scores were 23.3±7.6 and GCS scores were 7.5±3.5. The highest mortality (22%) was in the ischemic or hemorrhagic cerebral injury group. The duration of mechanical ventilation in the ICU was 34.2±19.4 days, and the length of stay in the ICU was 37.2±20.5 days. Time to open a tracheostomy was found as 16.3±7.7 days. PDT was performed in the early (≤10 days) period in 33% of the patients, and in the late (>10 days) period in 67% of the patients. Twenty-seven (9.8%) of the 275 patients develop complications with bleeding being the most commonly seen complication by 4.4%. Conclusion: PDT is a safe procedure due to its low complication rates. However, we think that fiber optic bronchoscopy and ultrasonography, which are frequently used in different applications in ICUs, may also be effective in reducing complications in PDT applications

Amaç: Perkütan dilatasyonel trakeostomi, yoğun bakım ünitelerinde yaygın olarak kullanılmakta olan girişimsel bir işlemdir. Komplikasyon oranları düşük olan bu uygulama hasta konforunu artırır ve hava yolu yönetimini kolaylaştırır. Ancak işlem sırasında ve sonrasında erken ve geç dönem komplikasyonlar görülebilmektedir. Çalışmanın amacı, 10 yıllık süre içinde yoğun bakım ünitesinde uygulanan perkütan dilatasyonel trakeostomi girişimlerinin klinik değerlendirmesinin yapılmasıdır. Yöntem: Çalışmamıza 2010-2020 yılları arasında cerrahi yoğun bakım ünitesinde ve anestezi yoğun bakım ünitesinde yatan ve perkütan dilatasyonel trakeostomi açılmış 18 yaş üstü 275 hasta dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, yatış tanıları, komorbid hastalıkları, APACHE-II ve Glasgow koma skoru puanları, yatış ve taburculuk tarihleri, trakeostomi açılma tarihleri, işlem sırasında ve sonrasında karşılaşılan erken ve geç dönem komplikasyonlar, dekanülasyon, nakil ve mortalite durumları retrospektif olarak tarandı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 71,6±14,6 yıl olarak tespit edildi. Yoğun bakım ünitesi yatış günlerine ait APACHE-II puanları 23,3±7,6 ve Glasgow koma skoru puanları 7,5±3,5 idi. En yüksek mortalite (%22) iskemik veya hemorajik serebral hasar grubunda idi. Yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyonda geçirilen süre 34,2±19,4; yoğun bakım ünitesinde geçirilen süre 37,2±20,5 gün olarak belirlendi. Trakeostomi açılma zamanı 16,3±7,7 gün olarak bulundu. Hastaların %33’üne erken (≤10 gün), %67’sine geç (>10 gün) dönemde perkütan dilatasyonel trakeostomi açıldı. İki yüz yetmiş beş hastanın 27’sinde (%9,8) komplikasyon gelişti. En sık görülen komplikasyonu kanama oluşturdu (%4,4). Sonuç: Perkütan dilatasyonel trakeostomi düşük komplikasyon oranları nedeniyle güvenli bir uygulamadır. Ancak yoğun bakım ünitelerinde farklı uygulamalarda sıklıkla kullanılan fiberoptik bronkoskopi ve ultrasonografinin perkütan dilatasyonel trakeostomi uygulamalarında da komplikasyonları azaltmada etkili olabileceğini düşünmekteyiz