Dental number anomalies in children applying to Recep Tayyip Erdoğan University Faculty of Dentistry: A retrospective cross-sectional study

Abstract

Objective: Hypodontia is tooth deficiency compared to normal dentition, whereas hyperdontia is the presence of extra teeth. Hypodontia and hyperdontia are opposite numerical variations of human dentition and the occurrence of both is called concomitant hypohyperdontia (CHH). In this study, we aimed to determine the prevalence of dental number anomalies in children aged 7-12 years. Material and Methods: We examined 7,011 children with good quality panoramic radiographs and no history of the syndrome was examined for the presence of dental number anomalies among children who applied to Recep Tayyip Erdoğan University Department of Pediatric Dentistry between 2015 and 2019. Statistical analysis was performed using SPSS software and the chi-square test. Results: Out of 7,011 patients, 360 (5.14%) had congenital anomalies in tooth number. The prevalences of congenital absence of teeth and hyperdontia were 4.75% and 0.4%, respectively. CHH was observed in one patient only. Although hypodontia was observed more frequently in females, the difference in both sexes was not statistically significant. Hyperdontia was more common in males (8.6%) than in females (6.9%), with no statistically significant difference. Conclusion: The frequency of tooth number anomalies in patients who applied to our faculty was 5.14%. Panoramic radiographs taken at the first examination and routine controls are of great importance in the early diagnosis and treatment of congenital tooth number anomalies. If diagnosed early, alternative treatment methods can be planned and applied in a multidisciplinary approach to create an esthetic and functional tooth structure.

Amaç: Normal yapı içinde daha az sayıda dişin varlığı hipodonti, daha fazla sayıda dişin varlığı ise hiperdonti olarak kabul edilir. Hipodonti ve hiperdonti, insan dişlenmesinin 2 zıt sayısal varyasyonudur ve bu 2 durumun ortaya çıkması, konkomitant hipo-hiperdonti (KHH) olarak adlandırılır. Bu çalışmada, 7-12 yaş arası çocuk hastalarda dental sayı anomalilerinin prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalına 2015 ve 2019 yılları arasında başvuran çocuklardan, herhangi bir sendrom öyküsü olmayan, iyi kalitede panoramik radyografları olan 7.011 çocuğun panoramik radyografileri, diş sayı anomalilerinin varlığı açısından incelendi. İstatistiksel analiz SPSS yazılımı ve ki-kare testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Fakültemizde taranan 7.011 hastanın 360’ında (%5,14) diş sayısı anomalilerinin varlığı saptandı. Konjenital hipodonti ve hiperdonti prevalansı sırasıyla %4,75 ve 0,4 olarak tespit edildi. Sadece bir hastada KHH görüldü. Kadınlarda hipodonti daha sık görülmesine rağmen, 2 cinsiyet arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Hiperdonti erkeklerde (%8,6), kadınlara (%6,9) göre daha sık görülmesine rağmen cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç: Fakültemize başvuran hastalarda, diş sayı anomalilerinin sıklığı %5,14 bulundu. İlk muayenede ve rutin kontrollerde alınan panoramik radyograflar konjenital diş sayı anomalilerinin eksikliklerinin erken teşhisinde ve tedavisinde büyük öneme sahiptir. Erken teşhis ile birlikte, estetik ve fonksiyonel bir diş yapısı oluşturmak için multidisipliner bir ekip yaklaşımı içinde alternatif tedavi yöntemleri planlanıp uygulanabilecektir.