Pulpotomi tedavisi uygulanan süt dişlerinin klinik ve radyolojik değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Süt dişlerinde uygulanan pulpotomi tedavilerinin ve üst restorasyonlarının başarıları ile bu tedavilerin daimi dişlerin gelişim ve sürme sürecine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Çocuk Diş Hekimliği Kliniği’ne 01.01.2017 – 31.12.2018 tarihleri arasında başvuran 270 hasta dahil edildi. Restorasyonların başarısı USPHS Kriterlerine göre değerlendirildi. Tedavi uygulanan süt dişinin altındaki daimi diş germi ile kontralateral simetrik daimi dişe bakılarak sürme zamanları karşılaştırıldı. Erüpsiyonunu tamamlayan daimi dişler hipoplazi ve/veya rotasyon varlığı açısından incelendi. İstatistiksel analizlerde Ki-kare ve McNemar testleri kullanıldı. Bulgular: Pulpotomi uygulanan süt dişlerinden maksiller birinci azıların diğer dişlere kıyasla ağızda bulunma oranlarının anlamlı derecede düşük olduğu gözlendi (p<0,001). Takip süresi uzadıkça (>24 ay) süt dişlerinde görülen kayıp yüzdelerinin arttığı belirlendi (p<0,001). Cam iyonomer uygulanan dişlerin istatistiksel açıdan anlamlı şekilde ağızda olmadığı görüldü (p=0,046). Lisans öğrencilerinin pulpotomi uyguladığı süt dişlerinin ağızda bulunma oranlarının uzmanlık öğrencilerine kıyasla daha düşük olduğu tespit edildi (p=0,004). USPHS kriterlerine göre kenar uyumu açısından diğer materyallere kıyasla kompozitlerin daha iyi olduğu (p=0,039), ancak kompozit restorasyonların mine dokusuna göre daha pürüzlü oldukları belirlendi (p=0,015). Hekim tecrübesi ile retansiyon, anatomik form ve yüzey pürüzlülük değerleri açısından anlamlı ilişki tespit edildi (p=0,012; p=0,034; p=0,001). Sonuç: Üst restorasyonda kullanılan materyalin çeşidi ile tedaviyi uygulan hekimin klinik tecrübe ve becerisi pulpotomi uygulamalarında başarıyı etkileyen önemli faktörlerdendir.

Aim: To evaluate the success of pulpotomy treatments and their restorations applied in primary teeth and the effects on the development and eruption of permanent teeth. Materials and Methods: Two hundred and seventy patients who referred to Recep Tayyip Erdogan University, Faculty of Dentistry, Department of Pediatric Dentistry between 01.01.2017 and 31.12.2018 were included in the study. The success of the restorations was evaluated using the USPHS Criteria. The eruption times were compared by examining the permanent teeth germs under the treated primary teeth. Permanent teeth that completed their eruption were examined for the presence of hypoplasia and/or rotation. Chi-square and McNemar tests were used for statistical analysis. Results: It was observed that the presence of maxillary first molars treated with pulpotomy was found to be significantly lower than the others (p<0.001). A longer follow up period (>24 months) increased the percentage of loss in primary teeth (p<0.001). Teeth treated with glass ionomer were significantly lost (p=0,046). The primary teeth that undergraduate students treated with pulpotomy lost more than the residents (p=0.004). According to the USPHS criteria, composites were better than other materials (p = 0.039) in terms of marginal adaptation, but composite restorations were rougher than enamel (p=0.015). A significant relationship was found in terms of retention, anatomical form and surface roughness with the dentist's experience (p=0.012; p=0.034; p=0.001). Conclusion: Type of material used in dental restorations and the clinical experience and skill of the dentist who applied the treatment are important factors affecting the success of pulpotomy.