The European Union Enlargement Criteria: The Prominence Of The Principle Of Good Neighbourliness

Abstract

Avrupa Birliği (AB) en başından itibaren yeni üye kabul etmeye açık bir bütünleşme olmuştur ve AB’ye katılmak isteyen ülkelerin karşılamaları gereken birtakım kriterler her zaman skonusu olmuştur. AB zaman içinde geliştikçe Birliğin genişleme koşulları da değişmiştir. 2000’lerin başında gerçekleşen ve çok sayıda eski Sovyet ülkesini AB üyesi haline dönüştüren doğu genişlemesi, günümüz AB genişleme politikası ve kriterlerinin ortaya çıkmasında önemli bir rol oynamıştır. AB genişleme kriterlerinin büyük bir çoğunluğu skonusu genişleme kapsamında yazılı hale gelmiş ve resmiyet kazanmıştır. Bu çalışmada AB genişleme kriterlerinden iyi komşuluk ilişkisi ilkesi üzerinde durulacaktır. Çözülemeyen Kıbrıs sorunundan alınan dersler AB’nin yeni üye ülkelere kapılarını açarken ilave ikili sorunlar ithal etmekten uzak durmaya çalışmasını kaçınılmaz hale getirmiştir. Çünkü katılım sürecinin tamamlanmasının ardından çözülemeyen bu sorunlar AB’nin içsel sorunu haline dönüşmektedir. Bu nedenle, ülkeler arasındaki karşılıklı sorunların çözümü AB üyelik kriterlerinden biri olarak tanımlanarak Birlik, üyelik öncesi dönemde skonusu sorunların ortadan kaldırılmasına katkıda bulunmak üzere çaba sarf eder hale gelmiştir. Çalışma bağlamında konu, üç başlık altında ele alınmaktadır. İlk bölümde AB üyelik kriterlerinin gelişimi ve mevcut durumu açıklanmıştır. İkinci bölümde iyi komşuluk ilişkisi ilkesi tanımlanarak AB üyelik kriterlerine eklemlenmesi üzerinde durulmuştur. Çalışmanın son bölümünde ise devam etmekte olan Batı Balkanlar ve Türkiye genişlemeleri iyi komşuluk ilkesi çerçevesinde ele alınarak bu ilkenin skonusu genişlemelere olan etkisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği Genişlemesi, Genişleme Kriterleri, İyi Komşuluk İlişkisi İlkesi, Batı Balkanlar, Türkiye

The European Union (EU) has always been an integration open to new members from the very beginning and there have been always some criteria that have to be met by the accession countries. As the EU has evolved in time, the enlargement conditions of the Union have also changed. The eastern enlargement of the Union, which transformed a great number of post-Soviet countries into the EU members in the early 2000s, played a vital role in the current design of the EU enlargement process and criteria. The vast majority of the EU enlargement criteria were codified and formalised in this enlargement. This paper aims to elaborate on the principle of good neighbourliness as an EU enlargement criteria. The relative importance of this principle in the EU enlargement has raised in recent years. By taking lessons from the unresolved Cyprus dispute, the EU has been trying to refrain from importing new bilateral disputes while opening its doors to new members. Since once the finalisation of the accession process, these unresolved bilateral problems turn into an internal problem for the EU. Therefore, by making the solution of these problems an enlargement criteria, the EU has been paying effort to contribute to the solution of bilateral problems before the achievement of EU membership ideal. The study examines the subject under three main parts. The first part aims to provide an account about the incremental formation and current state of the EU enlargement criteria. The second part focuses on the principle of good neighbourliness relations and its adaptation as an EU enlargement criteria. The last part considers the ongoing enlargements of the Union, which is covering Western Balkan countries and Turkey by considering the effect of the good neighbourliness principle in these accession processes.