Büyükşehir belediye modelinde zabıta hizmet paylaşımı analizi: Ordu ve Trabzon örneği

Abstract

Bu araştırmanın amacı, büyükşehir belediyeleri ile büyükşehir ilçe belediyeleri arasındaki zabıta hizmet paylaşımının son sekiz yılda ortaya çıkardığı uygulama sonuçlarının analiz edilmesidir. Araştırmada zabıta hizmet alanının seçilmesinde üç temel neden bulunmaktadır. Birincisi, zabıta hizmetinin belediye tarafından sağlanan zorunlu bir hizmet olmasıdır. İkincisi, 6360 sayılı Kanun’un zabıta hizmet alanını doğrudan etkilemesidir. Üçüncüsü, büyükşehir belediyelerinin hizmet alanlarının genişlemesiyle hizmet alan nüfusun artmasıdır. Araştırma, Ordu ve Trabzon büyükşehir belediyeleri ve büyükşehir ilçe belediyelerindeki üst düzey yönetici algısı üzerinden ölçülmüştür. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları ruhsatlandırma, denetleme ve ana arterlere hizmet paylaşımının başarılı şekilde sürdürüldüğünü göstermektedir. İlaveten, il belediyesinden büyükşehir belediyesine dönüşmenin politikadan beklenileni karşıladığını göstermektedir. Diğer taraftan, ana yol ve ara yol ayrımına dayalı hizmet paylaşımının kargaşaya neden olduğunu ortaya koymaktadır. Bu nedenle buna dayalı hizmet paylaşımında büyükşehir ilçe belediyelerinin asıl sorumlu olması önerilmektedir

The aim of this research is to analyze the application results of service sharing practices in municipal police between metropolitan municipalities and district municipalities in last eight years following the Law No 6360. There are three reasons why this study considers analyzing the municipal police service area. First, the municipal police service is a mandatory service offered by the municipalities. Second, the municipal police service area is one of the service areas directly affected by the regulation. Third, increase in the population who receive service due to the expansion of service delivery area of metropolitan cities. Empirical analysis relies on the perceptions of senior officers in municipalities and district municipalities of Ordu and Trabzon. Semi-structured interviews are conducted to obtain data. Results of the research show that licensing, inspection, and service sharing to main arteries have been succeeded. Moreover, the transformation from provincial municipality to metropolitan municipality meets what is expected from policy change. On the other hand, findings reveal that the service sharing based on main arteries and cross-roads causes confusion. Therefore, it is recommended that district municipalities should be responsible for services subject to the criterion based on separation between main arteries and crossroads.