Yoğun bakım hastalarının beslenme tedavisinde anestezi uzmanlarının tercihleri: Anket çalışması

Abstract

Amaç: Kritik hastaların yatıştan itibaren en erken zamanda yeterli beslenmesini sağlamak önemlidir. Hastanede yatırılarak takip edilen hastalar malnütrisyon gelişimi açısından en riskli gruplardandır. Gereç ve Yöntem: Hekimlerin demografik verilerini ve yoğun bakımda nütrisyon tedavisi uygulamalarını değerlendirmeye yönelik 21 soruluk anket, e-posta yoluyla ve sadece Anesteziyoloji ve Reanimasyon uzmanlarına uygulandı. Tam doldurulmayan anketler değerlendirmeye katılmadı. Bulgular: Toplam 121 anket değerlendirmeye alındı. Her dört hekimden üçü yoğun bakım servisinde nütrisyon tedavisi uyguladığını ve kılavuzları takip ettiğini belirtti. Kılavuzları takip eden hekimlerin %75’i rutin nutrisyonel değerlendirme yaparken, kılavuzları takip etmeyenlerde bu oran %19 idi (p=0,0003). Tüm hekimlerin ilk tercihi enteral nütrisyondu, parenteral nütrisyon için çoğunluk (90, %74,4) santral venöz katater kullanmayı tercih ediyordu. Parenteral nütrisyonda ürün seçiminde en önemli kriterler, tüm hekimler tarafından, hacim başına kalori ve ürünün hastanede bulunması olarak bildirildi. Kılavuzları takip eden hekimlerin %70’i hastalarına balık yağı, %95’i glutamin vermekteydi. Kılavuzları takip etmeyen hekimlerde ise bu oranlar sırasıyla %44 ve %80 idi (p=0,01 ve 0,02). Sonuç: Çalışmamız sonucunda klinisyenlerin nütrisyonel tedavilerini, bireysel öngörüleri yerine kılavuzlardan yararlanarak düzenlemelerinin daha yararlı olabileceği kanaatine vardık.

Objective: Providing adequate nutrition to critical patients as early as possible following internalization is important. Hospitalized patients are among the highest risk groups for malnutrition. Material and Method: A questionnaire including 21 questions about clinician’s demographics and nutritional therapies in intensive care units was e-mailed to anesthesiologists only. Partially answered questionnaires were not included in the analysis. Results: A total of 121 questionnaires were analyzed. Every three out of four clinician reported application of nutritional therapy in intensive care unit, and according to the guidelines. While 75% of the clinicians following the guidelines were routinely evaluating nutritional status of their patients, this ratio was only 19% in clinicians not following the guidelines (p=0.0003). Enteral nutrition was the first choice of all clinicians, and majority of the clinicians (90, 74.4%) preferred central venous catheter for parenteral nutrition. The most important criteria for the choice of parenteral nutritional solution were reported as calories per volume and presence of the solution at the hospital by all clinicians. Among the clinicians following the guidelines, 70% were administering fish oil, 95% were administering glutamin to their patients. Among the clinicians not following the guidelines, these ratios were 44% and 80%, respectively (p=0.01 and 0.02). Conclusion: We are in opinion that following the guidelines instead of the clinician’s individual forecasts may improve the nutritional therapy.