Posterior Fossa Astrositomlarında Tedavi Seçenekleri

Abstract

Astrositomlar, astrositik hücrelerden köken alan ve serebral hemisferler, beyin sapı, spinal kord veya serebellumda yerleşen glial tümörlerdir. Sıklıkla benign olup, pediatrik yaş grubunda en sık karşılaşılan intrakranial tümörlerdir. Dünya Sağlık Örgütüne (WHO) göre astrositomalar evre 1-4 arasında sınıflandırılmıştır. Güncel çalışmalarda posterior fossa astrositomlarının monoklonal orijinli oldukları gösterilmiştir. Cerrahi tedavide oturur, pron ve lateral dekübit (park-bench) pozisyonlarından biri tercih edilebilir. Orta hat insizyonu sonrası kraniotomi veya kraniektomi yapılarak dura açılır ve lezyon total olarak çıkartılmaya çalışılır. Seçilmiş olgulara kemoterapi ve radyoterapi eklenebilir. Prognozda en önemli faktör tümörün eksizyon miktarıdır. Total rezeksiyon sonrası rekürrens son derece nadirdir. Son yıllarda cerrahi tekniklerin ve teknolojik ilerlemelerin sonucunda sağ kalım oranı daha da artmıştır.

Astrocytomas are glial tumors originating from astrocytic cells and residing in cerebral hemispheres, brainstem, spinal cord or cerebellum. Mostly being benign, they are the most prevalent intracranial tumors in the pediatric age group. According to World Health Organization (WHO), astrocytomas are classified as stage 1-4. In current research, posterior fossa astrocytomas are demonstrated to be monoclonal origin. In surgical treatment; one of the positions from sitting posture, prone and lateral decubitus (park bench) may be preferred. After midline incision, dura is after craniotomy or craniectomy and the lesion is tried to be excised totally. In selected cases, chemotherapy and radiotherapy may be added. The most important factor in prognosis is amount of the excised tumor. After total resection, recurrence is rare. In recent years, survival rates are increased due to surgical techniques and technological improvements.