Role Of Diffusion Weighted Magnetic Resonance Imaging In Acute Scrotal Pain

Abstract

Objective: The aim of this study was to investigate the contribution of quantitative apparent diffusion coefficient (ADC) measurements in the diagnosis of testis torsion. Material and Methods: The study included 28 patients that underwent a magnetic resonance imaging (MRI) scan between January 2013 and June 2017 due to acute scrotal pain. Definitive diagnosis was based on the symptom assessment, treatment, and follow-up of the patients. Based on these parameters, patients were categorized into groups and quantitative ADC values were compared among these groups. Results: Of the patients included in the study, 9 were diagnosed with epididymitis, 9 with orchitis, and 10 with testis torsion. The mean ADC values in the affected testes of testis torsion, epididymitis, and orchitis groups were 0.763 ± 0.154 X 10-3 mm2/s, 1.050 ± 0.850 X 10-3 mm2/s, and 1.105 ± 0.218 X 10-3 mm2/s, respectively. The mean ADC values of the affected testes were significantly lower in the testis torsion group compared to the other groups (p<0.01). In the testis torsion group, the mean ADC value of the affected testes was significantly lower compared to the unaffected testes (0.763 ± 0.154 X 10-3 mm2/s vs 1.053 ± 0.147 X 10-3 mm2/s, p<0.05, respectively). Conclusion: Doppler ultrasound has been used as the first choice in diagnosis of acute scrotal pain due to its being a rapid and convenient imaging modality. Quantitative ADC measurements, can be used as a helpful additional tool for the diagnosis and differential diagnosis of testis torsion from other acute scrotal pain conditions such as epididymitis or orchitis.

Amaç: Bu çalışmanın amacıtestis torsiyonunun tanısında kantitatif görünür difüzyon katsayısı (GDK) ölçümlerinin katkısını araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2013 ile Haziran 2017 tarihleri arasında akut skrotum kliniği nedeniyle ile manyetik rezonans görüntüleme yapılan 28 hasta (ortalama yaş: 37.7 ± 21.4) çalışmaya dahil edildi. Hastaların tanı, tedavi ve takiplerine dayanarak nihai tanısı belirlendi ve gruplara ayrıldı. Bu grupların difüzyon ağırlıklı görüntüleri ve GDK değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 9’u epidimit, 9’u orşit, 10’u testis torsiyonu idi. Testis torsiyonu olan 10 hastanın 5’ine orşiektomi, 5’ine orşiopeksi uygulandı. Geri kalan 18 hastanın 9’u epididimit, 9’ü orşit tanısı ile medikal olarak tedavi edildi. Testis torsiyonu, epididimit ve orşit gruplarının etkilenmiş testislerinin ortalama GDK değerleri sırası ile 0.763 ± 0.154x10-3 mm2/s, 1.050 ± 0.850x10-3 mm2/s ve 1.105 ± 0.218x10-3 mm2/s ölçüldü. Etkilenmiş testislerde testis torsiyonu grubunun ortalama GDK değerleri diğer gruplardan anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0.01). Ancak epididimit ve orşit arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Ayrıca testis torsiyonu grubunda etkilenmiş ve etkilenmemiş testislerin ortalama GDK değerleri sırası ile 0.763 ± 0.154 X 10-3 mm2/s, 1.053 ± 0.147x10-3 mm2/s ölçüldü ve etkilenmiş tarafta ortalama GDK değerleri etkilenmemiş taraftaki testislerden anlamlı olarak düşük bulundu (p <0.05). Sonuç: Doppler ultrason hızlı olması ve kolay uygulanabilirliği nedeni ile akut skrotal ağrının tanısında ilk tercih olarak kullanılmaktadır. Ancak kantitatif GDK ölçümleri testis torsiyonu tanısında ve epididimit ile orşit gibi diğer akut skrotal ağrıların ayırıcı tanısında yardımcı ek bir araç olarak kullanılabilir.