Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi Sonrasında Uluslararası Vergi Anlaşmalarının Akdedilmesi, Onaylanması ve Yayımlanması İle İlgili Değişen Usul ve Esaslar

Abstract

Uluslararası anlaşmalara yönelik genel (anayasal) ilkeler Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90’ıncı maddesinde düzenlenmiştir. Parlamenter hükümet sistemi döneminde uluslararası anlaşmaların akdedilmesi, onaylanması ve yayımlanması hususundaki görev ve yetki, yürütme erki olan Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu’na bırakılmıştı. Buna ilişkin detaylı düzenlemeler, 703 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile adı değişen 244 sayılı Kanun ile düzenlenmişti. Ayrıca mezkûr kanun hükmünde kararname ile 244 sayılı Kanun’un temel düzenlemeleri de mülga edilmişti. Değişiklikler ardından konuya ilişkin Türk hukuk düzeninde doğan boşluk, 9 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile giderilmiştir. 9 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile öngörülen düzenlemeler, 244 sayılı Kanun’un mülga edilen maddeleri ile paralellik göstermektedir. Diğer bir ifadeyle; yayımlanan kararname, nispeten Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin gerekliliklerine uygun değişiklikleri öngörmüştür. Bu çalışma mevcut değişiklikleri konu edinmektedir. Sistematik literatür taraması yöntemi ayrıca mevzuatın lafzi yöntemle yorumlanması suretiyle hazırlanan çalışmanın amacı ise, yeni hükümet sistemi sonrasında akdedilecek uluslararası anlaşmaların onaylanması ve yayımlanmasına yönelik usul ve esaslarla ilgili değişiklikleri yorumlamaktır. Dolayısıyla iki farklı dönemde yürürlükte olan mevzuatın karşılaştırılması amaçlanmıştır.

General (constitutional) principles international agreements are regulated in Article 90 of the Constitution of the Republic of Turkey. In the period of the parliamentary government system, duties and authorities regarding the conclusion, ratification and publication of international agreements were left to the President and the Council of Ministers. The detailed regulations regarding this were regulated by Law no. 244 whose name was changed with the delegated legislation no. 703. In addition, the basic regulations of the Law No. 244 were also enacted by the aforementioned delegated legislation. The gap arising in the Turkish legal system after the amendments was filled by the Presidential Decree No. 9. The amendments provided by the Presidential Decree No. 9 show parallelism with the enacted articles of the Law no. 244. In other words, the issued decree provided the amendments to the requirements of the Presidential Government System. This study discusses the current changes. The aim of this study, which was prepared by systematic literature review method and interpretation of legislation, is to interpret the changes regarding the procedures and principles for the approval and publication of international agreements that will be concluded after the new government system. Therefore, it is aimed to compare the legislation in force in two different periods.