Farklı enerji seviyelerindeki Er:YAG lazer ile tamir edilen akrilik kaide rezininin bükülme dayanımı

Abstract

Amaç: Konvansiyonel akrilik kaide rezininin tamirinde, tamir yüzeylerine uygulanan farklı enerji seviyelerindeki Er:YAG lazerin kaide rezininin bükülme dayanımına etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: 80 adet dikdörtgenler prizması şeklindeki akrilik rezin örnek özel bir kalıp kullanılarak üretildi ve tamir yüzeylerine farklı enerji seviyelerinde Er:YAG lazer uygulanmak üzere 4 gruba ayrıldı. Grup 1; kontrol-işlem uygulanmayan grubu, Grup 2; 2 W (200 mJ/atım) lazer uygulanan grubu, Grup 3; 3 W (300 mJ/atım) lazer uygulanan grubu ve Grup 4; 4 W (400 mJ/atım) uygulanan grubu temsil etmektedir. Farklı yüzey işlemlerinden sonra örnekler otopolimerizan akrille tamir edilerek toplam 40 adet (n=10) örnek hazırlandı. Tamir edilen örneklerin bükülme dayanımı ısısal yaşlandırma uygulandıktan sonra universal test cihazı kullanılarak üç noktalı eğme testi ile ölçüldü. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi tek yönlü ANOVA ile yapıldı ve gruplara ait ortalamalar Tukey HSD testi kullanılarak karşılaştırıldı (α=0.05). Bulgular: En yüksek bükülme dayanımı değerleri Grup 2 örneklerde (37.8 ± 7.6 MPa), en düşük bükülme dayanımı değerleri Grup 1 örneklerde (15.4 ± 2.4 MPa) tespit edildi (p<0.05). Lazer uygulanan tüm gruplarda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bükülme dayanımı değerleri tespit edildi (p<0.05). Sonuç: Konvansiyonel akrilik kaide rezininin tamirinde, tamir yüzeyinin Er:YAG lazerle hazırlanması bükülme dayanımını arttırmaktadır. Özellikle, 2 W (200 mJ/atım) lazer uygulamasının akrilik kaide rezininin tamirinde daha etkili bir yöntem olduğu bulunmuştur.

Background: To investigate the effect of Er:YAG laser with different energy levels applied to the repair surface on flexural strength of base resin in the repair of conventional acrylic base resin. Methods: 80 rectangular prism shaped acrylic resin specimens were prepared with the help of a custom made mold and divided into 4 groups to receive different energy levels of Er:YAG laser to the repair surface; Group 1; control-no treatment, Group 2; 2W (200 mJ/pulse) laser application, Group 3; 3W (300 mJ/pulse) laser application and Group 4; 4W (400 mJ/pulse) laser application. After different surface treatments, specimens were repaired with autopolymerizing acrylic to form a total of 40 (n=10) test specimens. The flexural strength of repaired specimens was measured using a universal testing machine with a three-point bending test after thermal aging. Statistical analysis of obtained data were made by using one-way ANOVA and means of test groups were compared with Tukey HSD test (α=0.05). Results: The highest flexural strength values were found in specimens of Group 2 (37.8 ± 7.6 MPa), the lowest flexural strength value was found in specimens of control group (15.4 ± 2.4 MPa) (p<0.05). All laser treated groups demonstrated statistically significant higher flexural strength values than the control group (p˂0.05). Conclusion: Preparation of the repair surface with Er:YAG laser increases the flexural strength of the conventional acrylic base resin. Especially, 2 W (200 mJ/pulse) laser application was found to be more effective method in repairing acrylic base resin.