Nazal tıkanıklığı olan hastaların östaki tüpü paratubal yapılarının manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirilmesi

Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/openAccessTarih
2021Yazar
Terzi, SuatBeyazal Çeliker, Fatma
Dursun, Engin
Özgür, Abdulkadir
Beyazal, Mehmet
Çeliker, Metin
Demirci, Münir
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Terzi, S., Beyazal Celiker, F., Dursun, E., Ozgur, A., Beyazal, M., Çeliker, M. & Demirci, M. (2021). Nazal tıkanıklığı olan hastaların östaki tüpü paratubal yapılarının manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirilmesi. Kulak Burun Boğaz Uygulamaları, 9(1), 31-34. http://doi.org/ 10.5606/kbbu.2021.57689Özet
Amaç: Bu çalışmada tek taraflı nazal tıkanıklığı olan hastaların
östaki tüpü paratubal yapıları manyetik rezonans görüntüleme
(MRG) yöntemi ile değerlendirildi.
Hastalar ve Yöntemler: Ocak 2018 - Aralık 2020 tarihleri
arasında kliniğimizde tek taraflı burun kitlesi tanısı ile izlenen
ve MRG tetkiki ile değerlendirilen toplam 30 hasta (17 erkek,
13 kadın; ort. yaş: 56 yıl; dağılım, 18-67 yıl) çalışmaya dahil
edildi. Çekilen MRG kesitlerinde, tensor veli palatini ve levator
veli palatini kaslarının elde edilen en geniş kesit üzerinden
kalınlığı, uzunluğu ve ortalama kas volümleri ölçülerek, sağlam
taraf ölçümleri ile karşılaştırıldı.
Bulgular: Hastaların nazal tıkanıklık olan tarafların
ortalama tensor veli palatini kası kalınlığı, uzunluğu ve
volümü sırasıyla 3.7±0.6 mm, 26.4±2.1 mm ve 2.1±0.5 cm³
idi. Ortalama levator veli palatini kası kalınlığı, uzunluğu ve
volümü sırasıyla 5.7±0.5 mm, 23.9±2.3 mm ve 3.0±0.6 cm³
idi. Tıkanıklık olan ve olmayan tarafların paratubal yapıları
arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık izlenmedi
(p>0.05).
Sonuç: Bu çalışmada tek taraflı nazal tıkanıklığın östaki
tüpü paratubal yapılarında anlamlı bir değişiklik yapmadığı
görüldü. Ancak bu konuda daha uzun süreli ve geniş serili
klinik çalışmalara ihtiyaç vardır. Objectives: In this study, we aimed to evaluate the eustachian
tube paratubal structures of patients with unilateral nasal
obstruction using magnetic resonance imaging (MRI).
Patients and Methods: Between January 2018 and December
2020, a total of 30 patients (17 males, 13 females; mean age: 56
years; range, 18 to 67 years) who were followed with a diagnosis
of unilateral nasal mass in our clinic and evaluated by MRI were
included in the study. The thickness, length, and mean muscle
volumes of tensor veli palatini and levator veli palatini muscles
were measured from the largest section obtained from the MRI
sections and compared with the healthy side measurements.
Results: The mean tensor veli palatini muscle thickness,
length, and volume of the patients with nasal obstruction were
3.7±0.6 mm, 26.4±2.1 mm, and 2.1±0.5 cm³, respectively. The
mean levator veli palatini muscle thickness, length, and volume
were 5.7±0.5 mm, 23.9±2.3 mm, and 3.0±0.6 cm³, respectively.
There was no statistically significant difference between the
paratubal structures of the sides with and without obstruction
(p>0.05).
Conclusion: This study showed that unilateral nasal obstruction
did not pose a significant change in the eustachian tube
paratubal structures. However, further large-scale, longer-term
clinical studies are needed on this subject.