Post-Covid septal abse

Abstract

Amaç: Nazal septal abse nadir görülen bir durumdur ancak potansiyel olarak yaşamı tehdit eden intrakraniyal komplikasyonlara ve kozmetik burun deformitesine neden olabilir. Tedavi edilmediği takdirde osteomiyelit, orbital ve intrakraniyal apse, menenjit ve kavernöz sinüs trombozu gibi potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir. Travma, nazal septal apsenin en yaygın nedenidir ve daha az sıklıkla nazal cerrahi, sinüzit, grip, kontrolsüz diyabetes mellitus ve immün yetmezlik ile ilişkilidir. Nazal septal apsenin uygun tedavisi tanıyı hızlı koyup yeterli cerrahi drenaj ile birlikte parenteral antibiyotik tedavisi ile olmaktadır. Olgu: 24 yaşında kadın kasta 7 gündür baş ağrısı ve burun tıkanıklığı şikayetleri artması üzerine acil servise başvurdu. Travma öyküsü, ek hastalığı ve immunsüpresyon durumu yoktu. 13 gün önce covid geçirme öyküsü vardı. Muayenede septumda bilateral fluktuasyon, supratipte palpasyonla kıkırdak destek yetersizliği, nazal dorsumda ödem ve bilateral periorbital ödem gözlendi. Hasta interne edildi septal mukozal insizyon ile 10 cc hemopürülan drenaj yapıldı ve bilateral merosel tampon koyuldu. Pürülan materalyal kültür antibiyograma gönderildi. Enfeksiyon hastalıkları konsültasyonu neticesinde meropenem ve teikoplanin iv tedavisi başlandı. 3. gününde hastanın perorbital ödemi artmıştı. Bilateral merosel tamponlar çıkarıldı. Septal mukozanın ödemli ve septumda fluktuasyon olduğu görüldü. Septal mukozal insiyon sonrası yoğun pürülans ve septal kartilajın totale yakın nekroze olduğu görüldü, kavite içi aspire edildi. Dorsum palpasyonunda K noktasında desteğin tama yakın kaybolduğu görüldü. Kavite RIF ile yıkandı ve silikon tampon koyularak sütüre edildi. Operasyon sonrası takibinde günlük olarak klinik ve laboratuvar tetkiklerinde iyileşme görüldü. 10. gününde silikon tampon çıkarıldı Nazal kavite olağan görünümde ve nazal dorsumda K noktasında palpasyonla destek zayıflamış ve perorbital ödem tamamen gerilemişti. Parenteral tedavi 10 güne tamamlandı. Amoksisilin+Klavulonat ve Siprofloksasin 5 gün daha devam edilmesi önerilerek hasta taburcu edildi. Post op kontrolünde K noktasında destek yetersizliği dışında ek patolojik bulgu gözlenmedi. Sonuç: Atravmatik nazal septal apse gelişimi nadirdir. Ancak akut sinüzit ile birlikte immünsüprese hastalarda ve çocuklarda bildirilmiş vakalar mevcuttur. Olgumuzda komorbid bir durum olmamasına rağmen covid sonrası sinüzitle beraber septal abse gelişmiş olması Covid-19’un mukoza üzerinde yaptığı destrüktif inflamatuar süreç göz önüne alındığında covid-19’un septal abse etyolojisinde rol oynayabileceğini düşünmekteyiz. Nazal septal abse, ciddi intrakraniyal komplikasyonları ve kozmetik burun deformitesini önlemek için parenteral geniş spektrumlu antibiyotikler, uygun drenaj ve destrükte olmuş septal kıkırdağın rekonstrüksiyonu ile yönetilmelidir

Objective: Nasal septal abscess is a rare condition, but it can cause potentially life-threatening intracranial complications and cosmetic nasal deformity. If left untreated, potentially life-threatening complications such as osteomyelitis, orbital and intracranial abscess, meningitis, and cavernous sinus thrombosis can occur. Trauma is the most common cause of nasal septal abscess and is less frequently associated with nasal surgery, sinusitis, influenza, uncontrolled diabetes mellitus, and immunodeficiency. Appropriate treatment of nasal septal abscess is based on rapid diagnosis and adequate surgical drainage and parenteral antibiotic therapy. Case: A 24-year-old woman applied to the emergency service with complaints of headache and nasal congestion for 7 days in the muscle. She had no history of trauma, comorbidity and immunosuppression. He had a history of covid 13 days ago. On examination, bilateral fluctuation in the septum, insufficiency of cartilage support with palpation in supratip, edema in the nasal dorsum and bilateral periorbital edema were observed. The patient was interned, a septal mucosal incision was made, and 10 cc of hemoppurulent drainage was performed and bilateral merocele tamponade was placed. Purulent material culture was sent to antibiogram. As a result of the consultation of infectious diseases, meropenem and teicoplanin iv treatment was started. On the 3rd day, the patient's perorbital edema increased. Bilateral merocele tampons were removed. It was observed that the septal mucosa was edematous and there was fluctuation in the septum. After the septal mucosal incision, intense purulence and near-total necrosis of the septal cartilage were observed, and the cavity was aspirated. In the dorsum palpation, it was observed that the support was almost completely lost at the K point. The cavity was washed with RIF and sutured with a silicone pad. In the postoperative follow-up, daily clinical and laboratory examinations improved. On the 10th day, the silicone pad was removed. The nasal cavity was in normal appearance and the support at the K point in the nasal dorsum was weakened by palpation and the perorbital edema was completely regressed. Parenteral treatment was completed in 10 days. Amoxicillin + Clavulanate and Ciprofloxacin were recommended to be continued for 5 more days and the patient was discharged. In the post-op control, no additional pathological finding was observed, except for the lack of support at the K point. Conclusion: The development of atraumatic nasal septal abscess is rare. However, there are cases reported in immunosuppressed patients and children with acute sinusitis. Although there was no comorbid condition in our case, we think that covid-19 may play a role in the etiology of septal abscess, considering the destructive inflammatory process of Covid-19 on the mucosa, the development of septal abscess with sinusitis after covid. Nasal septal abscess should be managed with parenteral broad-spectrum antibiotics, appropriate drainage, and reconstruction of the destroyed septal cartilage to prevent serious intracranial complications and cosmetic nasal deformity.