Fiziksel aktivite ve i̇yi oluş i̇lişkisi
Künye
ÇAKIR, G., & ERGİN, R. (2023). The Relationship Between Physical Activity and Well-being. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(3), 1367–1374. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1320687Özet
Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde (n=313; erkek 130 ve kadın 183; yaş 20,73±2,51 yıl) fiziksel aktivite ile iyi oluş (psikolojik iyi oluş ve yaşam doyumu) ilişkisinin incelenmesidir. Araştırmada, nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem için tarama modelinden yararlanılmış olup veriler kolayda örnekleme yöntemiyle toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu belirlemek için G*Power programı kullanılmış olup; %95 test güç ile orta etki büyüklüğünde 138 kişinin çalışmanın yürütülebilmesi için gerekli olduğu hesaplanmıştır. Demografik özelliklerin belirlenmesi için “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Ölçek olarak; “Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ)”1-2, “Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ)”3 ve “Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (Kısa) (UFAA)”4 kullanılmıştır. Veriler, istatistiksel veri analizi programıyla değerlendirilmiştir. Veri analizi öncesinde tanımlayıcı istatistikler belirlenmiştir. Ek olarak, veri dağılımı (parametrik-nonparametrik) incelenmiştir. İlişkisel analizde, Pearson Korelasyon Testi ve fiziksel aktivitenin etkisini inceleyebilmek için MANOVA Testi uygulanmıştır. Anlamlılık, p=0,05’tir. Bulgular incelendiğinde, öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri yükseldikçe hem psikolojik iyi oluş hem de yaşam doyumu düzeylerinde artış görülmektedir. Aynı zamanda fiziksel aktivite, psikolojik iyi oluş ve yaşam doyumu ile pozitif yönde ilişkilidir. Ek olarak, psikolojik iyi oluş ile yaşam doyumu da pozitif yönde orta düzeyde ilişkilidir. Araştırmacılara fiziksel aktivite yapan grup ile yapmayan grup karşılaştırmalarını içeren deneysel çalışmaların yapılması önerilmektedir. Elde edilen bulgulara paralel olarak üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin arttırıcı etkinliklerin yapılması önerilmektedir.
